از نقطه نظر تاریخی بیماریهای شغلی از هزاران سال پیش در جوامع بشری وجود داشته ا ست . بیماریهایی مثل مسمومیت ناشی از فلزات سنگین در کارگران معادن صدها سال پیش توسط پزشکان شناسایی شده اند. شناخت علمی و آکادمیک از این بیماریها در سال 1700میلادی توسط آقای رامازینی با نوشتن کتاب بیماریهای صنعتگران شروع شد. با آغاز قرن بیستم و افزایش مواجهات زیان آور محیط کار گرایش و توجه به بیماریهای شغلی و طب کار بعنوان یک رشته تخصصی در علوم پزشکی هر روز افزایش یافت . در سال 1904 اولین کلینیکهای طب کار در ایتالیا و سایر نقاط اروپا شروع به فعالیت نمودند. در سال 1916 اولین انجمن طب صنعتی تاسیس شد و در سال American در آمریکا Academy of Occupational medicine1946 بنا نهاده شد و در سال 1954 تدریس طب کار بعنوان یک رشته تخصصی آکادمیک به شکل مستقل در آمریکا شروع شد.
سابقه استفاده از عناوین طب کار ، طب صنعتی و مشابه آن در ایران به بیش از هشت دهه قبل باز می گرد د . یکی از واحدهای پزشکی مهم در ابتدای تاسیس اولین مرکز صنعتی کشور یعنی پالایشگاه آبادان ، اداره طب صنعتی بوده است . با توجه به نیازهای روز افزون کشور و توسعه علمی امور مربوط به کار و محیط، اولین دوره مدو ن آموزش تخصص طب کار که بعنوان دوره تخصص بالینی از سوی وزارت بهداشت ، درمان شناخته شده به سال 1374 باز می گردد که در مهر ماه این سال ، دانشگاه علوم پزشکی تهران اقدام به پذیرش دستیار در یک دوره 3 ساله تخصصی نمود. دانشگاههای علوم پزشکی ایرا ن نیز از سال 1386 شروع به جذب دستیار تخصصی طب کار نموده است و تا سال 1396 هشت دوره فارغ التحصیل داشته است و تا سال 1400، دوازده دوره فارغ التحصیل داشته است.